vrijdag 12 april 2013

mijn ogen gericht op wat ik niet zie

Met tranen schrijf ik dit. Tranen van dankbaarheid en vreugde, maar ik proef er ook pijn en tegelijk bewogenheid in.

My future hangs on this: You make preciousness from dust. Please don't stop creating me.

Dit zinnetje van het lied "Second Chance" door Rend Collective Experiment spreekt recht tot mijn hart.

We hebben allemaal zoveel onzekerheden in ons leven. Sta even stil bij die van jou. Zelfs diegenen die vandaag alles voor mekaar hebben, kunnen morgen hun leven drastisch zien veranderen. Niets is zeker.

Ik vind het soms echt beangstigend om te bedenken dat we niet eens weten waar we over drie maand zullen wonen. We hebben keuzes gemaakt en we weten dat dit o.a. betekent dat we wat onzekerheden tegemoet gaan... We zijn enthousiast over wat God aan het doen is in ons leven, en willen echt zijn stem volgen maar soms heb ik echt moeite met het "niet weten". Gaan we naar Ierland verhuizen? Is dat echt mogelijk ook al is het financieel niet rond? (En da's ni waar deze Note om draait)

Hoe opvallend dat ik dan net op zo'n moment een preek moet afwerken over "Gods wil kennen". Ik zeg in die preek letterlijk dat het er niet om gaat dat we elk deeltje van onze toekomst kennen, maar dat het erom gaat dat we met Hem leven vandaag, in gehoorzaamheid en liefde voor Hem. Ik preek letterlijk dat we ons het onzichtbare moeten voorstellen, onze ogen op Jezus moeten richten, maar hoe ziet dat er in realiteit uit? Dus, terwijl ik de preek verder voorbereidde, besloot ik om naar wat muziek van Rend Collective Experiment te luisteren en dat zinnetje bleef hangen.

God maakt waardevolle dingen van stof. Dus als ik stof zie, dan zie ik iets waardevols! Het lied wijst me op dat ene dat echt zeker is: Jezus Christus Zelf. Niet het kennen van mijn toekomst, niet allerlei veiligheden, geen netjes uitgewerkte plannen, maar Hij alleen! Het kruis van Christus gaf mij countless second chances.

Mijn ogen op Jezus richten, ongeacht wat mijn toekomst brengt, ongeacht omstandigheden, dit is realiteit voor mij. Het is geen geestelijke blabla, het is echt en het is waarheid en het geeft me vrede. Wat er ook gebeurt, God verlaat ons nooit en Hij zal ons blijven zegenen om anderen te zegenen.
Lieve Here God, het kan me werkelijk niets schelen waar ik morgen ben of wat ik morgen doe, maar wilt U aub NOOIT stoppen met mij te vormen, te transformeren, van stof naar iets waardevols? Ik wil zijn waar U bent. Bij U ben ik thuis.
Lieve vrienden, neem vijf minuten om dit lied te BEKIJKEN en BELUISTEREN. Het spreekt tot je verbeelding en het verkondigt waarheid voor jullie allemaal!